استارتاپ‌ها با ارائه‌ی فناوری جدید در تولید سیمان و بتن تلاش می‌کنند ردپای کربن در سایت‌های ساخت‌وساز را کاهش دهند و تا اینجا عملکرد خوبی داشته‌اند.
ردپای کربن به مجموعه گازهای گلخانه‌ای ناشی از یک سازمان، یک رخداد، یک محصول یا یک شخص گفته می‌شود. درواقع ردپای کربن همان میزان آسیبی است که گازهای گلخانه‌ای به طبیعت وارد کرده و برخی سازمان‌ها می‌توانند این میزان خسارت را اندازه‌گیری کنند. تولید بتن یکی از فرآیندهای مخربی است که موجب تولید گازهای گلخانه‌ای می‌شود و نقش مهمی در تخریب محیط زیست دارد.
استارتاپ CarbonCure استارتاپی است که قصد دارد با روش جدید تولید بتن، با مشکل جهانی ردپای کربن مقابله کند. سیمان، محصولی است که قطعات بتن را مانند چسب به یکدیگر متصل می‌کند و فرایند تولید آن منبع هشت درصد از co2 ای است که در سطح جهانی به اتمسفر وارد می‌شود. اگر این صنعت را یک کشور در نظر بگیریم، بعد از چین و آمریکا سومین بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی گازهای گلخانه‌ای است. هرقدر میزان ساخت‌وساز در کشورهایی مانند چین افزایش پیدا می‌کند، مشکل ردپای کربن نیز بیشتر می‌شود.

شرکت Central Concrete، تعداد ۱۲ کارخانه‌ی تولید بتن دارد و برای کاهش میزان ردپای کربن اقدامات زیادی از جمله همکاری با استارتاپ CarbonCure انجام داده است. هرب برتون، مدیرکل این شرکت می‌گوید:

در تلاش هستیم تا روش‌های بهتری را برای کاهش میزان کربن ارائه دهیم.

این شرکت با استفاده از مواد اولیه مانند خاکستر بادی، میزان سیمان مورد نیاز برای تولید بتن را به نصف کاهش داده است. همچنین استفاده از تکنولوژی ارائه‌شده توسط استارتاپ CarbonCure که در هفتمین کارخانه‌ی این شرکت استفاده می‌شود، میزان ردپای کربن تولیدی این شرکت را کم کرده است.
در این فرایند جدید CO2 مایع‌شده‌ی حاصل از سایت‌های صنعتی به مخلوط‌کن‌های بتن تزریق می‌شود، CO2 به‌صورت شیمیایی با کلسیم واکنش داده و آن را به یک ماده‌ی معدنی تبدیل می‌کند. درواقع در این روش، انتشارات سایر کارخانه‌ها که درهرصورت وارد اتمسفر می‌شدند، به شکلی دائمی در بتن قرار می‌گیرند. کریستی گمبل، یکی از مدیران این استارتاپ کانادایی می‌گوید:
با این فرایند برای همیشه از دست کربن خلاص خواهیم شد.
ازطرفی کربن باعث تقویت بتن می‌شود و درنتیجه به سیمان کمتری در فرایند تولید بتن نیاز است. با کاهش مصرف سیمان، میزان ردپای کربن حتی بیشتر از این کاهش پیدا می‌کند و کل فرایند تولید بتن را مقرون‌به‌صرفه می‌کند. گمبل می‌گوید:
سیمان یکی از گران‌ترین مواد اولیه برای ساخت بتن است و کاهش مصرف آن، هزینه‌ی کل فرایند را پایین می‌آورد.

به‌گفته‌ی او، نتیجه‌ی این فرایند تولید بتنی است که کیفیت و عملکرد استانداردی دارد که می‌تواند در سایت‌های ساخت‌وساز مورد استفاده قرار بگیرد اما درعین‌حال ردپای کربنی کمتری از خود به‌جا می‌گذارد. این استارتاپ درحال‌حاضر پنج درصد کربن تولیدی را کاهش می‌دهد اما می‌تواند میزان آن را در سال‌های آینده به دو یا سه برابر افزایش دهد و هدف نهایی این است که کربن تولیدشده در فرایند ساخت بتن را به صفر برساند.

استارتاپ CarbonCure تنها استارتاپی نیست که به منظور کاهش ردپای کربن فعالیت می‌کند، Solidia نیز یکی دیگر از استارتاپ‌های فعال در این زمینه است. این استارتاپ ادعا می‌کند، با سیستم خود ردپای کربن در تولید بتن را تا ۷۰ درصد کاهش می‌دهد. این استارتاپ با استفاده از فناوری خود در فرایند شیمیایی ساخت سیمان علاوه‌بر ذخیره‌ی انرژی، میزان انتشارات را نیز بین ۳۹ تا ۴۰ درصد کاهش می‌دهد.

علاوه‌براین استارتاپ Solidia از CO2 منتشرشده برای کاهش میزان آب مصرفی درفرآیند ساخت سیمان استفاده می‌کند. مزیت دوم این فناوری برای بتن‌های پیش‌ساخته این است که به چند هفته برای سفت شدن نیازی ندارد و تنها بعد از گذشت ۲۴ ساعت قابل استفاده هستند. بعد از گذشت یک دهه آزمایش و توسعه، تکنولوژی این استارتاپ در چندین شرکت استفاده می‌شود.

به‌عنوان مثال LafargeHolcim یکی از مشتری‌های این استارتاپ و شرکتی بزرگ در زمینه‌ی تولید سیمان و بتن است که محصولات خود را به مشتریان آمریکای شمالی عرضه می‌کند. EP Henry نیز در زمینه‌ی تولید سنگ مصنوعی فعالیت می‌کند و قرار است تکنولوژی این استارتاپ را در هزاران پروژه‌ی ساخت‌وساز خود به کار بگیرد. این فرایند جدید، هزینه‌ی کمتری نسبت به فرایند متعارف برای کارخانه‌های تولید سیمان دارد و برای کارخانه‌های تولید بتن نیز به‌صرفه است زیرا علاوه‌بر هزینه‌ی کمتر، زودتر سفت می‌شوند و از آنجایی که محصول نهایی روشن‌تر است درنتیجه به رنگ‌دانه‌ی کمتری نیاز است. تام شولر، مدیرعامل solidia می‌گوید:

اگر نتوانید از همان ابتدا درآمد تولیدکنندگان بتن را افزایش دهید، از محصول یا تکنولوژی شما استفاده نخواهند کرد حتی اگر روش خوب و پایداری باشد.

این استارتاپ‌ها معتقدند ارائه‌ی روش‌های جدید در صنعتی که بیش از ۲۰۰ سال از یک فرایند یکسان برای تولید سیمان و بتن استفاده کرده چالش بزرگی است. گمبل می‌گوید:
بزرگ‌ترین چالش و مانعی که با آن مواجه هستیم، این است که فناوری ما در این صنعت جدید است و صنعت سیمان و بتن‌سازی خیلی آهسته نوآوری‌های جدید را به کار می‌گیرد و مانند شرکت Central Concrete نیستند که روش‌های جدید را سریع به کار بگیرند.
فناوری استارتاپ CarbonCure در حال حاضر در بیش از ۱۲۵ سایت ساخت‌وساز در آمریکا و کانادا استفاده می‌شود اما این کافی نیست. اگر سایر کشورها را در نظر نگیریم، بیش از  ۶۵۰۰ سایت دیگر در این دو کشور فعال هستند که از همان روش‌های قدیمی استفاده می‌کنند اما می‌توان امید داشت که تغییرات به‌زودی روی آن‌ها نیز اعمال خواهد شد. شولر می‌گوید:
شرکت‌های فعال در این صنعت تنها درصورتی تغییرات را می‌پذیرند که بدانند با قدرت بیشتری در بازار رقابت پیش خواهند رفت و این موضوع بیش از هر چیز دیگری برایشان اهمیت دارد. بنابراین یکی از وظایف ما این است که به شرکت‌ها ثابت کنیم با استفاده از فناوری جدید نه‌تنها در بازار رقابت باقی خواهند ماند بلکه با حفظ منابع طبیعی و محافظت از محیط زیست جایگاه بهتری پیدا خواهند کرد.

کم کردن ردپای کربن برای مردم سراسر جهان مهم است و روزبه‌روز تعداد استارتاپ‌هایی که تلاش می‌کنند با روش‌های جدید تولیدی میزان آلودگی‌ها را کاهش دهند بیشتر می‌شود. به‌عنوان مثال محققان دانشگاه UCLA به‌تازگی استارتاپی به‌نام CO2Concrete را راه‌اندازی کرده‌اند و معتقدند تکنولوژی ارائه‌شده توسط این استارتاپ بیش از هر روش دیگری CO2 را کاهش می‌دهد. Carbicrete نیز استارتاپ کانادایی دیگری است که به‌جای سیمان، خاکستر فولاد را با CO2 ترکیب می‌کند و میزان کربن محصول نهایی منفی است.
ورود استارتاپ‌ها به صنعت ساختمان‌سازی نشان می‌دهد این صنعت به‌زودی تغییرات بزرگی را تجربه خواهد کرد. از طرفی امروزه مسئله‌ی ردپای کربن بیش از هر زمانی اهمیت پیدا کرده است. در رقابت آینده‌ی شرکت‌های تولید سیمان و بتن شرکت‌هایی پیروز خواهند بود که بتوانند محصولی با کیفیت مشابه را با روشی کاربردی‌تر تولید کنند و ردپای کربنی کمتری از خود به‌جای بگذارند.

منبع: بازده

استارتاپس لند