سیلیکون ولی چیست ؟

در این مقاله با عنوان ( همه چیز درباره سیلیکون ولی) قصد داریم به معرفی این منطقه، چگونگی شکل گرفتن آن و شرکت های مطرحی که در این منطقه فعالیت میکنند بپردازیم. با ما همراه باشید.

سیلیکون ولی منطقه‌ای در هفتاد کیلومتری جنوب شرقی سانفرانسیسکو در منطقه سانتا کلارای ایالات متحده آمریکاست. این منطقه که در اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم با نام “valley of heart’s delight” یا «دره دلخوشی» شناخته می‌شد، منطقه‌ای سرسبز و حاصل‌خیز با باغات منحصر به فرد بود که صنعت کشاورزی بزرگ سانتاکلارا در آن بالیده بود. در این دوره، منطقه‌ای که امروز با نام سیلیکون ولی می‌شناسیم، به برکت دره محبوبش دارای ۱۸ کارخانه کنسروسازی، ۱۳ کارخانه بسته‌بندی میوه‌های خشک‌شده و ۱۲ شرکت حمل و نقل میوه و سبزیجات تازه بود و محصولاتش به واسطه ترابری بین‌المللی به تمام نقاط صادر می‌شد. نیروی انسانی مورد نیاز شرکت‌های منطقه به جایی رسیده بود که جمعیت محلی برای آن هیچ به شمار می‌رفت.

به این ترتیب در اواخر قرن نوزده و اوایل قرن بیستم و به خصوص به واسطه دو جنگ جهانی و رکود فراگیر پس از آن، فضای تولید کشاورزی در این دره رو به نابودی رفت و البته این نابودی با فضای تروری که در ۱۹۳۴پس از سرکوب گروه‌هایی که در پی احیای اشتراکی صنایع کنسروسازی و کشاورزی در این منطقه بودند به گونه بازگشت‌ناپذیری تثبیت شد. در نهایت در ۱۹۵۰ بود که با انقلاب دیجیتال، به برکت پروژه بزرگ دانشگاه استنفورد ذیل برنامه‌های رفاه و حمایت اجتماعی در آمریکای این دوره، در ابتدا به واسطه صنایع ترانزیستوری و بعد تکنولوژی‌های پیشرفته و اینترنت به مرکز تکنولوژی الکترونیکی بدل شد.

از دره دلخوشی بودن تا سیلیکون ولی آمریکا شدن

در حقیقت عمومی شدن نام « سیلیکون ولی » یا دره سیلیکون به جای آنچه پیش‌تر «دره دلخوشی» نامیده می‌شد، خیلی بعدتر در دهه ۱۹۷۰ تحت تأثیر فعالیت خبرنگار مسائل تکنولوژی به نام Don Hoefler، البته به طور ناخواسته ــ طوری که خود بعدتر مدعی شد ــ انجام شد. وی در مطالب متعددی در رابطه با دره تولیدات صنایع «نیمه‌هادی» تحت عنوان «دره سیلیکون» منتشر نمود که مشخصاً به مجموعه‌ای از شرکت‌های تولیدکننده تراشه‌های سیلیکونی در این منطقه ارجاع داشت.

البته بعدها تمرکز تولیدی و اقتصادی در این منطقه از این تراشه‌های سیلیکونی به طور خاص و شرکت‌های کامپیوتری به طور عام، به حوزه تولید و پژوهش در حوزه صنایع High tech به طور گسترده قرار گرفت که تا امروز ادامه دارد و با این وجود با این نام ماندگار شد. البته امروز سیلیکون ولی نه لزوماً به یک مکان یا یک مجموعه اقتصادی بلکه به کل صنعت High tech و فراتر از آن، کل اقتصاد آمریکایی اشاره داد. اما این اتفاق چطور رقم خورد؟

استنفورد، بازسازی اقتصاد پساجنگی به مدد پارک صنعتی

برای شناخت سیلیکون ولی و فرایند شکل‌گیری آن نام دانشگاه استنفورد، پارک صنعتی آن و نیز نام «فردریک ترمان»، نام‌هایی کلیدی هستند. ترمان مهندس برق فارغ‌التصحیل از مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) از همان ابتدا، یعنی در سال ۱۹۲۵ که قصد پیوستن به دانشگاه استنفورد را داشت، با مقایسه گروه برق دانشگاه استنفورد با کمبریج و دانشگاه محل تحصیل خود (MIT)، دانشگاه استنفورد را در این زمینه به شدت ضعیف ارزیابی کرد و توسعه و ترقی آن را در ذهن کلید زد.

البته نباید فراموش کرد که این ایده و مشخصاً ایده ضرورت پیوند دانشگاه و صنعت در این دوره از چند سو در بستر شرایط جنگ جهانی پا گرفته بود. از یک سو ضرورت تولیدات بیش‌تر و مقرون به ‌صرفه‌تر در رابطه با صنایع جنگی، یعنی در تکنولوژی‌هایی چون رادارهای ماکروویو و از دیگر سو نیاز به پاسخ‌گویی به وضعیت بحرانی اقتصادی‌ـ‌اجتماعی پساجنگی از جمله تقاضای ادامه تحصیل از سمت نسل جدید دانشجویان و نیز تقاضای کار برای فارغ‌التحصیلان پیشین که به دلایل متعدد اقتصادی و ورود اقتصاد به مرحله بازسازی، نه امکان ساختاری برای جذب شدن در مشاغل از پیش موجود را داشتند و نه به صورت فردی امکان راه‌اندازی کسب و کاری از آن خود و در کل خود مسئله ضرورت بازسازی اقتصادی که جامع موارد گفته شده است.

طرح‌های ویژه ترمان ، طرحی که سیلیکون ولی آمریکا را ساخت

در این وضعیت بود که طرح‌های ویژه‌ای از طرف دانشگاه از جمله دانشگاه استنفورد و به دست فردریک ترمان عملیاتی شد. طرح از این قرار بود که دانشگاه برای برون‌رفت از وضعیت گفته‌شده، شروع به اجاره دادن زمین‌هایی با تسهیلات مالی خوب برای فارغ‌التحصیلان پیشین که اینک ادامه کار برای ایشان دشوار شده بود و یا دانشجویان سال آخری نماید؛ ایده‌ای که به دست ترمان به ساخته شدن یک پارک صنعتی انجامید که بعدها به «پارک تحقیقاتی استنفورد» تغییر نام پیدا کرد. این پارک، ایده اولیه‌ای بود که در نهایت به آن‌چه می‌انجامد که با نام «سیلیکون ولی» می‌شناسیم.

از پارک صنعتی استنفورد به سیلیکون ولی

ترمان با به دست گرفتن ایده ساخت پارک صنعتی استنفورد در سال ۱۹۵۱ گامی بزرگ در جهت ساخته شدن سیلیکون ولی برداشت و پارک صنعتی استنفورد را با راه‌اندازی، جذب و همکاری با گروه‌هایی چون Varian Associates، یکی از اولین شرکت‌های بزرگ حوزه High tech که به دست فارغ‌التحصیلان همین دانشگاه برپا شده بود و از قضا در زمینه رادارهای نظامی نیز فعالیت چشم‌گیری داشت، شرکت عکس‌برداری قدیمی Eastman Kodak، شرکت‌هایLockheed ، General Electric ، Admiral، و بسیاری دیگر برپا ساخت و آن را تبدیل به نمونه‌ای مثال‌زدنی از پیوند دانشگاه، تولید، صنعت و تجارت بدل ساخت.

یکی از گروه‌های نام‌آشنای دیگری که در این پارک صنعتی مشغول به کار شدند، یک کمپانی به نام «هیولت‌ـ‌پاکارد» بود. این کمپانی معروف که پدر پرینترهای جوهرافشان به شمار می‌رود، توسط دو تن از فارغ‌التحصیلان همین دانشگاه به همین نام در یک پارکینگ به راه افتاده بود که اینک به این میدان پیوسته و کمپانی خود را به این پارک انتقال داد. در حقیقت این برنامه مرکزی دانشگاه استنفورد که شامل بسیاری برنامه‌های تسهیلاتی برای دانشجویان نیز می‌شد، در زمینه بزرگ‌ترِ دوره‌ای از اقتصاد حمایتی و تعاونی قرار می‌گیرد که در این سال‌ها در جریان بود.

از این تسهیلات می‌توان به برنامه مشترک این شرکت‌ها که به لطف سیستم تعاونی گفته‌شده از طرف دانشگاه پا گرفته بودند با دانشگاه در رابطه با دادن بورس ادامه تحصیل پاره‌وقت برای کارکنان این شرکت‌ها بود که طی قرارداد دانشگاه و مدیران این شرکت‌ها در قبال تسهیلات متنوعی که به ایشان داده شده بود، دو برابر هزینه شهریه دانشجوها را پرداخت می‌کردند.

از تراشه‌های کامپیوتری به نرم‌افزار و اینترنت

به این ترتیب مجموعه‌ای که بعدها نام سیلیکون ولی به خود گرفت، از تولیدات محدود و مشخص خود که در ابتدا بعضاً مربوط به تراشه‌ها و نیمه‌هادی‌ها بود گذر کرد و جهان جدیدی از سیستم عامل، نرم‌افزار و اینترنت را گشود. دستاوردهای انفجاری و نام‌های بزرگی که تا امروز به عنوان بزرگان عرصه‌های مختلف در این زمینه شناخته می‌شوند، از جمله مؤسسه Palo alto، شرکت Xerox، Adobe Systems، ۳Com، Microsoft، Apple، Cisco و بسیاری دیگر همگی در نتیجه مستقیم یا غیرمستقیم این دوره از فعالیت‌های گفته‌شده بودند.

رشد صنایع High tech به لطف سیلیکون ولی در دوازده سال، یعنی از ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۱ از ۱۷۰۰۰ شغل به ۱۱۷۰۰۰ شغل رسیده بود و در بازه هفت‌ساله ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۰، سیلیکون ولی با اختصاص دادن اشتغال‌زایی بالای ۲۳۰۰۰۰ به خود، ۴۰ درصد از صادرات کل کالیفرنیا را به دست گرفت. هرچند این رشد جهشی با توجه به تغییرات کلی اقتصادی‌‌ـ‌سیاسی در سال‌های بعد از ۱۹۹۰ و در آستانه قرن بیست و یکم، با کنار رفتن سیاست‌های رفاهی تعاون‌محور و حمایتی در سطح ملی که پنجاه سال پیش از آن فضای اقتصادی آمریکا را به این پایه دگرگون ساخته بود مسیر دیگری را پیمود، نباید ریشه‌های این درخت عظیم که شرکت‌هایی چون اپل و مایکروسافت در حقیقت شاخ و برگ آن هستند را فراموش کرد.

برخی از بزرگ‌ترین کمپانی‌های سیلیکون ولی

امروز سیلیکون ولی دربرگیرنده بسیاری از بزرگ‌ترین شرکت‌ها در سطح جهان در فناوری‌های پیشرفته است که از میان آن‌ها می‌توان به اپل، فیسبوک، نت‌فلیکس، اچ‌پی، ایسوس، مایکروسافت، ادوب، تسلاموتورز، وسترن دیجیتال و اوراکل اشاره کرد.

در اینجا به معرفی پانزده مورد از بزرگ‌ترین و شناخته‌شده‌ترین کمپانی‌ها و شرکت‌های سیلیکون ولی، ابعاد و میزان درآمد سالانه آن‌ها می‌پردازیم.

Adobe

این کمپانی که در سال ۱۹۸۲ به دست Charles Geschke  و  John Warnockراه‌اندازی شده است در حوزه رسانه‌های دیجیتال و صنعت بازاریابی فعال است. محصولات اصلی این شرکت، نرم‌افزارهایی نام‌آشنا هستند که با نام‌های Acrobat، InDesign، Photoshop، illustrator و Dreamweaver و مواردی دیگر می‌شناسیم.  این سازمان با بیش از ۲۴۰۰۰ کارمند و ۱۱.۲ میلیارد دلار درآمد سالانه و بیش از ۵۰ شرکت زیرمجموعه از بزرگ‌ترین شرکت‌های سیلیکون ولی آمریکا به شمار می‌رود.

Apple

این کمپانی که در سال ۱۹۷۶ به دست Steve Jobs، Steve Wozniak و Ronald Wayne راه‌اندازی شده، امروز یکی از محبوب‌ترین برندهای لوازم دیجیتالی است. اپل علاوه بر رایانه‌های مکینتاش و گوشی‌های آیفون، وارد بازار دوربین‌های دیجیتال، کنسول بازی‌های ویدیویی و حتی لباس نیز شده است. این شرکت با ۱۸۸۰۰۰ کارمند و ۲۶۰ میلیارد دلار درآمد و ۱۱۱ شرکت زیرمجموعه یکی از بزرگ‌ترین برندها در سیلیکون ولی است که ارزش تنها یکی از جدیدترین شرکت‌های زیرمجموعه‌اش، یعنی Xnor.ai بالغ بر ۲۰۰ میلیارد دلار است.

Avaya

این کمپانی که در عرصه سیستم‌های ارتباطی و پیام‌رسان‌های اینترنتی گسترده فعال است، در سال ۲۰۰۰ تأسیس شده است و با ۱۴۰۰۰ کارمند، درآمد سالانه‌ای حدود ۲ میلیارد دلار و ۱۸ سازمان زیرمجموعه در حال کار است.

Broadcom

این کمپانی در سال ۱۹۹۱ در زمینه شبکه‌های ارتباطی بی‌سیم و موبایل و مواردی از این دست تأسیس شد و با ۴۵۰۰۰ کارمند درآمد سالانه‌ای بالغ بر ۲۲.۶ میلیارد دلار دارد.

Cisco

این شرکت در ۱۹۸۴ در زمینه سخت‌افزار، نرم‌افزار و خدمات اینترنتی شروع به کار کرد و به یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌ها در این حوزه بدل شد. این شرکت با ۹۱۰۰۰ کارمند و مالکیت ۲۲۲ سازمان زیرمجموعه خود، چیزی حدود ۵۲ میلیارد دلار سالیانه را به خود اختصاص داده است.

ebay

این شرکت که در ابتدا با عنوان AuctionWeb به میدان آمده بود، در سال ۱۹۹۵ به عنوان یک پلتفرم جهانی راه‌اندازی شد که میلیون‌ها خریدار و فروشنده را به یکدیگر متصل می‌کرد. این شرکت این امکان را فراهم می‌کند که محصولات از طریق حراج خاموش و یا به صورت مستقیم به فروش برسند. بازارهای ویژه آن مثل StubHub  و ebay Classifieds در بیش از ۱۰۰۰ شهر در سراسر جهان استفاده می‌شود. این کمپانی با ۲۴۰۰۰ کارمند و بیش از ۶۵ زیرمجموعه، درآمد سالانه‌ای بالغ بر ۱.۷۹ میلیارد دلار به خود اختصاص داده است.

Facebook

این شرکت نام‌آشنا که در ابتدا با هدف فراهم آوردن شبکه‌ای اجتماعی برای دانشجویان دانشگاه هاروارد در نظر گرفته شده بود، اکنون بیش از دو میلیارد کاربر در سراسر جهان و ۲۳ میلیارد بازدیدکننده ماهانه دارد. فیسبوک با ۶۰۰۰۰ کارمند و ۸۱ کمپانی زیرمجموعه از جمله WhatsApp و Instagram درآمد اعجاب‌آوری بالغ بر بیش از ۶۶ میلیارد دلار در سال را در کارنامه خود دارد.

Google

این کمپانی معروف که حداقل در قالب موتور جستجو برای بسیاری آشناست، در سال ۱۹۹۶ آغاز به کار کرد و البته مجموعه خدمات نرم‌افزاری آن بسیار فراتر از موتور جستجوی صرف است. شاید بتوان گفت این کمپانی یکی از قدرتمندترین و عریض و طویل‌ترین عضو سیلیکون ولی است که ۱۸۴۰۰۰ کارمند در حال کار و درآمد سنگین ۱۵۵ میلیارد دلاری سالانه آن غیرقابل مقایسه با دیگر اعضا است. گوگل، رتبه اول جهان در تعداد بازدید ماهانه یعنی ۷۹۱۵۸۸۶۲۱۰۲ بازدید در ماه را به خود اختصاص داده است.

Hewlett Packard Enterprise (hp)

کمپانی قدیمی hp که یکی از اولین مشارکت‌کنندگان سیلیکون ولی آمریکا بوده است، در سراسر جهان دفاتر خود را برپا ساخته و با ۱۸۶۰۰۰ کارمند، درآمدی حدود ۲۹.۱ میلیارد دلار در سال را در کارنامه خود ثبت کرده است.

Intel

کمپانی اینتل که در ۱۹۸۶ توسط Gordon Moor و Robert Noyce تأسیس شد، در زمینه پردازنده‌های کامپیوتری، سخت‌افزار و نرم‌افزار، لپتاپ و تبلت و موارد مشابه سرآمد است. این کمپانی تا کنون ۹۷ سازمان زیرمجموعه پیدا کرده است و با ۱۲۸۰۰۰ کارمند، سالانه ۷۰ میلیارد دلار درآمد دارد.

Oracle

این کمپانی که به نرم‌افزار مدیریت داده‌های خود معروف است در ۱۹۷۷ تحت عنوان آزمایشگاه‌های توسعه نرم‌افزاری توسط برنامه‌نویسانی با نام‌های Larry Ellison و Bob Miner تأسیس شد و در ۱۹۷۹ و به عنوان اولین برنامه پایگاه دیتابیس ارتباطات تجاری برای استفاده از SQL انتشار عمومی یافت. این شرکت با ۱۶۹۰۰۰ کارمند و ۱۳۰ شرکت زیرمجموعه، نزدیک به ۴۰ میلیارد دلار درآمد سالانه را در کارنامه خود ثبت نموده است.

PayPal

این شرکت در سال ۱۹۸۹ و به پلتفرم محبوب خریداران اینترنتی بدل شد که آوازه امنیت آن در برابر سرقت و هک شدن در نقل و انتقال پول به گوش همگان رسیده است. این شرکت با ۲۶۰۰۰ کارمند و ۲۲ سازمان زیرمجموعه، سالانه درآمدی بالغ بر ۱۶ میلیارد دلار دارد.

Tesla

شرکت تسلا که نسبت به دیگر موارد نام‌برده از اعضای جوان سیلیکون ولی آمریکا محسوب می‌شود در سال ۲۰۰۳ با شعار ساختن جهانی پاک‌تر و تمرکز بر وسایل نقلیه الکتریکی توسط Martin Eberhard، Marc Tarpenning، JB Straunel و Elon Musk تأسیس شد و از نام دانشمند ناموری چون تسلا بهره برد. این شرکت با داشتن ۶ زیرمجموعه و ۳۰۰۰۰ کارمند، درآمد سالانه‌ای بالغ بر ۲۵ میلیارد دلار دارد.

VMWare

این شرکت در سال ۱۹۹۸ حول خدمات اینترنتی و امنیتی تأسیس شد و با داشتن ۲۸۰۰۰ کارمند و ۴۴ سازمان زیرمجموعه، درآمد سالانه‌ای برابر ۳.۳۶ میلیارد دلار نصیب خود کرد.

Western Digital

وسترن دیجیتال در ۱۹۷۰ تأسیس شد و از تولید ماشین حساب‌های ویژه خود نامی به دست آورد و بعدها به حوزه وسایل نقلیه اتوماتیک، تلفن‌های هوشمند و هواپیماهای بدون سرنشین وارد شد. این شرکت امروز با داشتن ۲۲۰۰۰ کارمند و ۱۲ سازمان زیرمجموعه، درآمدی بیش از ۱۷ میلیارد دلار در سال را در کارنامه خود به ثبت رسانده است.

امروز سیلیکون ولی دربرگیرنده بسیاری از بزرگ‌ترین شرکت‌ها در سطح جهان در فناوری‌های پیشرفته است که از میان آن‌ها می‌توان به اپل، فیسبوک، نت‌فلیکس، اج‌پی، ایسوس، سونی، پاناسونیک، پیکسار، دل، مایکروسافت، سامسونگ، نوکیا، توئیتر، یوتیوب، ادوب سیستمز، تسلاموتورز، وسترن دیجیتال، اوراکل اشاره کرد.

قطار اقتصاد فرانسه از ایستگاه استیشن اف

حالا سیلیکون ولی فرانسه ، یا همان استیشن اف، توجه‌ دنیای کسب‌وکار را به سمت خود جلب کرده است. خواستۀ بسیاری از استارتاپ های موفق دنیا است که وارد استیشن اف شوند. اما پیش از همه بیایید داستان این ایستگاه قطار را بخوانیم. «استارتاپ»، «نوآوری»، «کارآفرینی»، «موفقیت» و مجموعه بزرگی از مفاهیم مشابه که قرار است هدف یک موفقیت بزرگ را محقق کنند، همه با یک نام گره خورده‌اند: « سیلیکون ولی ».

سیلیکون‌ ولی آمریکا، در جنوب شرقی سانفرانسیکو، خانه بسیاری از شرکت‌های مطرح انفورماتیک دنیا است. از اپل و اچ‌پی گرفته تا فیس‌بوک و نت‌فیلیکس اینجا ساکن هستند. اما آیا قرار است یک ایستگاه قدیمی قطار در فرانسه جای این دره کوچک را بگیرد؟

سیلیکون ولی از تجمع گروه‌های تجاری بعضاً نوپایی تشکیل شد که با تمرکز بر تجاری‌سازی دانش متخصصان با ارزیابی بازار و در نظر گرفتن رفتارپذیری آن دست به خلق ایده‌هایی می‌زنند که پتانسیل‌های جدیدی از بستر بازار آمریکا و جهان را کشف و یا خلق می‌کند.

سیلیکون ولی هم محصول شرایط رقابتی برای تولید محصول و خدمات بود و هم پاسخی برای برون‌رفت از مشکلات این شرایط داشت. گروه‌هایی که با وجود داشتن ایده‌های خلاقانه از سرمایه، تجربه و امکانات کافی برای راه‌اندازی و پرورش دادن بذر این ایده‌ها را نداشتند امکان پیدا کردند که به جای ورود مستقیم بازار  که احتمال شکستشان را زیاد می‌کرد به به سیلیکون ولی بیایند و خودشان را به سرمایه‌گذاران معرفی کنند. اما شاید وقتش رسیده که استیشن ‌اف جای این سیلیکون ولی را بگیرد

سیلیکون ولی فرانسه: برنامه‌ای تحقق‌پذیر یا هدفی بی‌پایه؟

«استیشن اف» در سال ۲۰۱۷ با حمایت مستقیم امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه و خاویر نیل، یکی از ثروتمندترین‌ افراد فرانسه برای تبدیل شدن به «سیلیکون ولی فرانسه» شروع به کار کرد و امروز به عنوان بزرگ‌ترین مجموعه یا پردیس استارتاپی جهان معرفی می‌شود.

مکان اصلی این منظومه در گذشته متعلق به یک ایستگاه قطار متروکه بود. با هزینه ابتدایی ۲۵۰ میلیون یورو این ایستگاه قطار تا ۵۱هزار مترمربع گسترش پیدا کرد. این مرکز یکپارچه بیش از ۱۰۰۰ استارتاپ، ۶۰۰ اتاق، ۳۰ برنامه استارتاپی مستقل، ۴۰ صندوق سرمایه‌گذاری خطرپذیر  و ۱۰۰ آپارتمان اشتراکی دارد. رستوران، کافه، بار و سالن‌های همایش متعدد در حال کار در بیست و چهار ساعت شبانه‌روز از بخش‌های دیگر این مجموعه هستند. مجموعه استارتاپی استیشن اف در منطقه ۱۳ پاریس دایر شده است. استیشن اف در تلاش است به واسطه همکاری با غول‌هایی چون «فیس‌بوک»، «مایکروسافت» و جستجوگر «ناور» و رعایت قواعد بازی در این بازار فراگیر از رقبای خود پیشی بگیرد. رقبایی که به سادگی قرار نیست زمین بازی را ترک کنند.

سیلیکون ولی فرانسه موفق می‌شود جای رقیب آمریکایی خود را بگیرد؟

به نظر نمی‌رسد استیشن اف به لحاظ حرفه‌ای برای نامیده شدن تحت عنوان سیلیکون ‌ولی فرانسه چیزی کم داشته باشد. نمای دلکش و رنگارنگ، استقبال از ملیت‌ها و نژادهای مختلف (مثل ایرانی‌الاصل بودن مدیر آن: رکسانا ورزا)، سرمایه‌گذاری روی چهره‌هایی با سابقه بیماری‌های خاص همچون سرطان، چهره‌های جنگ‌زده از نقاط قوت این مجموعه است.

استیشن اف، که حالا « سیلیکون ولی فرانسه » نام دومش شده، تلاش می‌کند نشان بدهد هر کسی می‌تواند اینجا از صفر شروع کند و به دنبال هدفش برود.

استارتاپ‌های استیشن اف به سرعت پله‌های ترقی را طی می‌کنند

نگاهی به لیست استارتاپ‌های موفق سیلیکون ولی فرانسه در سال ۲۰۱۹ برای ارزیابی تأثیرگذاری و موفقیت آن بسیار راه‌گشاست. Foodvisor- Daco- Zelros- OVRSEA از جمله استارتاپ های موفق این مجموعه هستند که تبدیل به برندی جهانی شده‌اند.

Foodvisor استارتاپی که در حقیقت یک برنامه مجله غذایی و  آموزشی تغذیه است که در استیشن اف، از کمک و حمایت شرکت‌های فیسبوک و اپل بهره‌مند شده  است. تعداد کاربران Foodvisor تا به امروز، به بیش از ۱.۵ ملیون نفر در سراسر جهان رسیده است.

Daco  و Zerlos هر دو نرم‌افزارهایی عمومی با بهره‌گیری از حوزه هوش مصنوعی هستند که به ترتیب از حمایت veepee و Microsoft AL Factory (کارخانه هوش مصنوعی مایکروسافت) بهره‌مند شده‌اند.

یکی دیگر از نام‌های قابل مشاهده در میان استارتاپ‌های گفته‌شده Advitime است که امروز به نرم‌افزاری کارآمد و عمومی در رابطه با خدمات مربوط به مراسم عزاداری شامل مدیریت تمام جزئیات تدفین و خاک‌سپاری سنتی و نیز رسیدگی به تمامی مراحل حقوقی مربوط به شخص متوفی است که تحت حمایت شرکت HE Paris بالیده و ترقی کرده است.

در آخر می‌توان به موتور جستجوی پیشرفته twistr اشاره کرد که در نوع خود کم‌نظیر است و کار آن جستجو و یافتن ارزان‌ترین و مناسب‌ترین پروازها برای مسافران است که در «استیشن اف» زیر بال و پر NSEAD که یک آموزشگاه بزرگ تجارت بین‌المللی است رشد کرد و جایگاه فعلی خود را در سطح جهانی یافت.

این لیست بلندبالا از مجموعه‌ای از استارتاپ های جدیدالظهور تشکیل شده‌اند است. تک تک اعضای این لیست  با سرعتی چشم‌گیر و به شناخته‌شده‌ترین رقبا برای نمونه‌های قدیمی خود بدل شده‌اند. به نگاهی به مجموعه این استارتاپ ها حالا می‌توانیم به  سوال «آیا استیشن اف، سیلیکون ولی فرانسه است؟»  جواب مثبت بدهیم. استیشن اف جزیره‌ای رو به رشد است که هدفی بزرگ‌تر از سیلیکون ولی فرانسه بودن دارد.

آینده سیلیکون ولی فرانسه

آیا استیشن اف تبدیل به سیلیکون ولی اروپا هم تبدیل خواهد شد؟ شرکت‌های تکنولوژی مالی در لندن، استارتاپ های نوپای برلین، و … همه به دنبال این هستند که جای پای خود را در اروپا محکم کنند. اما پاریس جای محکم‌تری از همه دارد. فرانسه به سخت‌کوشی کارمندانش در اروپا معروف است و رقابت با این سخت‌کوشی کار هرکسی نیست.

فرانسه با دادن تسهیلات مختلف به کارآفرینان، تلاش برای جلب سرمایه‌گذاری خارجی و قدم‌های دیگر، دارد از همه پیشی می‌گیرد. داشتن حامیانی چون فیس‌بوک و آمازون و حضور غول‌هایی مانند مایکروسافت، تقریبا موفقیت استیشن اف را تضمین کرده‌اند. رقابت با این مجموعه برای دیگر کشورهای اروپایی سخت خواهد بود.

با این حال مواجه با شکست در فرانسه چندان خوش‌یمن نیست. فرانسوی‌ها کم ریسک می‌کنند و این می‌تواند نقطه ضعفشان باشد. به علاوه تقاضای کسب‌وکارها برای انعطاف‌پذیری در محیط کار هم از طرف اتحادیه‌ها با واکنش خوبی مواجع نمی‌شود. تعداد کم  شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر هم در این کشور نسبت به کشورهایی مثل انگلستان کمتر است. اما استیشن اف با وجود همه این شرایط دارد تلاش خودش را می‌کند و احتمال موفقیتش هم بالاست. برای پاسخ به این سوال، باید منتظر آینده بمانیم.

برنامه‌های سیلیکون ولی فرانسه

مسیر و تا حدودی اصلی ورود به این مجموعه، پس از گرفتن تأییدیه و پذیرش گفته‌شده، که Founders Program یا برنامه مؤسسین نام دارد. این برنامه شامل یک فضای کار، یعنی یک میز بیست و چهار ساعته فعال است که اجاره ماهانه آن به ازای حضور هر یک نفر ۱۹۵ یورو در ماه است. ورود به این برنامه فرصت حضور در یک فضای کار عمومی و توانایی برقراری ارتباط با متخصصان حوزه‌های مختلف است. ده‌ها نمونه مختلف استارتاپی و کمپانی‌های شناخته‌شده در سیلکون ولی فرانسه مشغول کارند که می‌توان از تجربه‌هایشان اضافه کرد. بهره‌مندی رایگان از همایش‌ها، نشست‌ها و کارگاه‌های تخصصی آموزشی از دیگر مزایای انکارنشدنی این مجموعه است.

دومین مسیر که برنامه جدیدتری نسبت به برنامه قبل دارد، برنامۀ ویژه افرادی با موقعیت‌های خاص‌تر است که امکان دسترسی رایگان به امکانات استیشن اف را برای یک سال خواهند داشت. افرادی که تجربه جنگ‌زدگی، بیماری‌های خاص و لاعلاج داشته‌اند تا‌ پناهندگی و بی‌وطنی تحت پوشش این برنامه قرار می‌گیرند. این Fighters program یا برنامه مبارزان نام دارد. نام برنامه مسیر گرفتن تأییدیه و پذیرش برای حضور در این مجموعه را گویاتر می‌کند.

منبع: هفته نامه شنبه

استارتاپس لند